သီလက္ခန် ပနေ့, ဝါခေါင်လကွယ်, ၁၃၈၁-ခု။

မန္တလေးမြို့၊ မစိုးရိမ်တိုက်သစ်

အပတ်စဉ်စာမေးပွဲ 

စာချတန်း - သီလက္ခန္ဓဝဂ္ဂပါဠိ အဋ္ဌကထာ (ပထမနေ့) မေးခွန်း 

၁၃၈၁-ခု၊ ဝါခေါင်လပြည့်ကျော် (၁၄) ရက် (၂၉-၈-၂၀၁၉) ကြာသပတေးနေ့

ခွင့်ပြုချိန်။ ။ ၄-နာရီ (နေ့ ၁၂ - နာရီမှ ညနေ ၄ - နာရီအထိ)

≈≈≈≈≈≈

၁။ 'ယာ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, စာတုဒ္ဒိသံ သံဃံ ဥဒ္ဒိဿ ဝိဟာရံ ကရောတိ, အယံ ခေါ, ဗြာဟ္မဏ, ယညော ဣမာယ စ တိဝိဓာယ ယညသမ္ပဒါယ သောဠသပရိက္ခာရာယ ဣမိနာ စ နိစ္စဒါနေန အနုကုလယညေန အပ္ပဋ္ဌတရော စ အပ္ပသမာရမ္ဘတရော စ မဟပ္ဖလတရော စ မဟာနိသံသတရော။ 

၂။ ဧတေ, ဘ​န္တေ သမ္ဗဟုလာ ကောသလကာ စ ဗြာဟ္မဏဒူတာ မာဂဓကာ စ ဗြာဟ္မဏဒူတာ ဣဓူပသင်္ကန္တာ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ, ဩဋ္ဌဒ္ဓေါပိ လိစ္ဆဝီ မဟတိယာ လိစ္ဆဝိပရိသာယ သဒ္ဓိံ ဣဓူပသင်္ကန္တာ ဘဂ၀န္တံ ဒဿနာယ။ သာဓု, ဘန္တေ လဘတံ ဧသာ ဇနတာ ဘဂဝန္တံ ဒဿနာယ။

၃။“ပုန စပရံ, မဟာလိ, ဘိက္ခုပဉ္စန္နံ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ သံယောဇနာနံ ပရိက္ခယာ သြပပါတိကော ဟောတိ တတ္ထ ပရိနိဗ္ဗာယီ, အနာဝတ္တိဓမ္မော တသ္မာ လောကာ။ အယမ္ပိ ခေါ, မဟာလိ, ဓမ္မော ဥတ္တရိတရော စ၊ ပဏီတတရော စ, ယဿ သစ္ဆိကိရိယာဟေတု ဘိက္ခူ မယိ ဗြဟ္မစရိယံ စရန္တိ။ ကို ပဉ္စသင်္ချာ၏ သင်္ချေယျကို ဖေါ်ထုတ်လျက်။ 

၄။ ယောဟံ, ကဿပ, ဣမေသံ တပဿီနံ ဧဝံ အာဂတိဉ္စ ဂတိဉ္စ စုတိဉ္စ ဥပပတ္တိဉ္စ ယထာဘူတံ ပဇာနာမိ၊

သောဟံ ကိံ သဗ္ဗံ တပံ ဂရဟိဿာမိ, သဗ္ဗံ ဝါ တပဿိံ လူခါဇီဝိံ ဧကံသေန ဥပက္ကောသိဿာမိ၊ ဥပဝဒိဿာမိ။ 

၅။ ဂါမသာမန္တံ ဝါတိ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပဒါဒီနိ အနဘိသမ္ဘုဏန္တော, ကသိကမ္မာဒီဟိ စ ဇီဝိတံ နိပ္ဖါဒေတုံ ဒုက္ခန္တိ မညမာနော ဗဟုဇနကုဟာပနတ္ထံ ဂါမသာမန္တေ ဝါ နိဂမသာမန္တေ ဝါ အဂ္ဂိသာလံ ကတွာ သပ္ပိတေလဒဓိမဓုဖာဏိတတိလတဏ္ဍုလာဒီဟိ စေဝ နာနာဒါရူဟိ စ ဟောမကရဏဝသေန အဂ္ဂိံ ပရိစရန္တော အစ္ဆတိ။ 

၆။ ဂဂ္ဂရာယ ပေါက္ခရဏိယာ တီရေတိ တဿ စမ္ပာနဂရဿ အဝိဒူရေ ဂဂ္ဂရာယ နာမ ရာဇဂ္ဂမဟေသိယာ ခဏိတတ္တာ ဂဂ္ဂရာတိ လဒ္ဓဝေါဟာရာ ပေါက္ခရဏီ အတ္ထိ။ တဿ တီရေ သမန္တတော နီလာဒိပဉ္စဝဏ္ဏကုသုမပဋိမဏ္ဍိတံ မဟန္တံ စမ္ပကဝနံ၊ တသ္မိံ ဘဂဝါ ကုသုမဂန္ဓသုဂန္ဓေ စမ္ပကဝနေ ဝိဟရတိ။ 

၇။ အနေလဂလာယာတိ ဧလဂဠေန ဝိရဟိတာယ။ ယဿ ကဿစိ ဟိ ကထေန္တဿ ဧလာ ဂဠန္တိ, လာလာ

ဝါ ပဂ္ဃရန္တိ၊ ခေဠဖုသိတာနိ ဝါ နိက္ခမန္တိ, တဿ ဝါစာ ဧလဂဠံ နာမ ဟောတိ, တဗ္ဗိပရိတာယာတိ အတ္ထော။ ကို အတ္တော သမွန်ခံလျက်။ 

၈။ အပိ စ အပါပပုရေက္ခာရောတိ န ပါပံ ပုရေက္ခာရော န ပါပံ ပုရတော ကတွာ စရတိ, န ပါပံ ဣစ္ဆတီတိ အတ္ထော။ ကဿ ဗြဟ္မညာယ ပဇာယ။ အတ္တနာ သဒ္ဓိံ ပဋိဝိရုဒ္ဓါယ ဗြာဟ္မဏပဇာယ အဝိရုဒ္ဓေါ ဟိတသုခတ္ထိကော ယေဝါတိ ဝုတ္တံ ဟောတိ။-ကို " ကံဟောမှန်ဘိ၊ ကိတ်ကြိယာ" စသော နိယံနှင့်အညီ။ 

၉။ အဗ္ဘာကုဋိကောတိ ယထာ ဧကစ္စေ ပရိသံ ပတွာ ထဒ္ဓမုခါ သင်္ကိုဋိတမုခါ ဟောန္တိ န ဧဒိသော, ပရိသဒဿနေန ပနဿ ဗာလာတပသမ္ဖဿေန ဝိယ ပဒုမံ မုခပဒုမံ ဝိကသတိ ပုဏ္ဏစန္ဒသဿိရိကံ ဟောတိ။ 

၁၀။ ကိံ ဝဏ္ဏော ကရိဿတီတိ အဗ္ဘန္တရေ ဂုဏေ အသတိ ကိံ ကရိဿတိ? ကိမဿ ဗြာဟ္မဏဘာဝံ ရက္ခိတုံ သက္ခိဿတီတိ အတ္ထော။ အထာပိ သိယာ ပုန "ပကတိသီလေ ဌိတဿ ဗြာဟ္မဏဘာဝံ သာဓေန္တီ"တိ ဧဝမ္ပိ သီလမေဝ သာဓေဿတိ, တသ္မိံ ဟိဿ အသတိ ဗြာဟ္မဏဘာဝေါ နာဟောသီတိ သမ္မောဟမတ္တံ ဝဏ္ဏာဒယော။

တစ်ပုစ္ဆာလျှင် (၁၀) မှတ်စီ။

သီလက္ခန်အဖြေ (ဝါခေါင်လကွယ်) ၁၃၈၁-ခု

သီ-ပ-အဖြေ - ၁။

ဗြာဟ္မဏ = ပုဏ္ဏား၊ ယော = အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ စာတုဒိသံ= အပိတ်အပင်မရှိ လှည့်လည်နိုင်ရာ အရပ်လေးမျက်နှာရှိသော၊ ဝါ= မေတ္တာပွါးရာ အရပ်လေးမျက်နှာရှိသော၊ သံယံ= သံဃာကို၊ ဥဒ္ဒိဿ= ရည်စူး၍၊ ဝိဟာရံ= ကျောင်းကို၊ ကရောတိ= ပြုလုပ်၏။ ဗြာဟ္မဏ= ပုဏ္ဏား၊ (တဿ= ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။) တိဝိဓာယ= ဝိပ္ပဋိသာရကို ပယ်ရှားတတ်သော သုံးပါးသော အဝိပ္ပဋိသာရရှိသော၊ သောဠသပရိက္ခာရာယ= ၁၆-ပါးသော အခြံအရံရှိသော၊ ဣမာယ ယညသမ္ပဒါယ= ဤယဇ်၏ ပြည့်စုံခြင်းထက်၊ ဝါ= မှ၊ အညာ= အခြားသော၊ အပ္ပဋ္ဌတရော စ= သာ၍နည်းသော ကိစ္စရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊ အပ္ပသမာရမျှတရော စ= သာ၍နည်းသော ကောင်းစွာအားထုတ်ကြောင်း သတ္တပီဠာရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊ မဟပ္ဖလတရော စ= သာ၍များသော အကျိုးရင်းရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊ မဟာနိသံသတရော စ= သာ၍များသော အကျိုးဆက်ရှိသည်လည်းဖြစ်သော၊ ယညာ ယဇ်သည်၊ အယံ ခေါ= ဤစာတုဒိသ သံဃိက ဝိဟာရဒါနပင်တည်း။

(သီ၊ ၁၃၈။ ဘာဋီ၊ သု၊ ၃၂။)

သီ-ပ-အဖြေ -၂။

ဘန္တေ ကဿပ= အရှင်ဘုရား ကဿပ၊ သမ္ဗဟုလာ= ကုန်သော၊ ကောသလကာ= ကုန်သော၊ ဧတေ ဗြာဟ္မဏဒူတာ စ= တို့သည်လည်းကောင်း၊ မာဂဓကာ= ကုန်သော၊ ဧတေ ဗြာဟ္မဏဒူတာ စ= တို့သည်လည်းကောင်း၊ ဘဂဝန္တံ= ကို၊ ဒဿနာယ= ငှါ၊ ဣဓ= ဤအရပ်သို့၊ ဥပသင်္ကန္တာ= ရောက်လာပါကုန်ပြီ၊ ဩဋ္ဌဒ္ဓေါ= ဩဋ္ဌဒ္ဓမည်သော၊ လိစ္ဆဝီပိ= သည်လည်း၊ မဟတိယာ= ကြီးစွာသော လိစ္ဆဝိပရိသာယ= လိစ္ဆဝီမင်းပရိသတ်နှင့်၊ သဒ္ဓိ= တကွ၊ ယေန= အကြင်အရပ်၌၊ မဟာဝနံ= သည်၊ ကူဋာဂါရသာလာသည်၊ (အတ္ထိ= ၏။ တေန= သို့၊ ဥပသင်္ကန္တာ= ရောက်လာပါ၏၊ ဘန္တေ ကဿပ= ပ၊ သာဓု= တောင်းပန်ပါ၏၊ ဧသော ဇနတာ= ဤလူအပေါင်းသည်၊ ဘဂဝန္တံ= ကို၊ ဒဿနာယ= ငှါ၊ ဝါ= ဖူးမြင်ခွင့်ကို၊ လဘတံ= ရပါစေလော။ (သီ၊ ၁၄၄။ ဘာဋီ၊ ချေ၊ ၃၅၈။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၃။

မဟာလိ၊ မဟာလိ။ ပုန စ၊ တဖန်လည်း။ အပရံ၊ တစ်မျိုးကား။ ဘိက္ခု၊ သည်။ ပဉ္စန္၊ ကာမရာဂ, ပဋိဃ, ဒိဋ္ဌိ သီလဗ္ဗတပရာမာသ, ဝိစိကိစ္ဆာ-အားဖြင့် ငါးပါးကုန်သော၊ ဩရမ္ဘာဂိယာနံ= အောက်ကာမဘုံသို့ ကပ်ရောက်တတ်ကုန်သော၊ ဝါ= အောက်ကာမဘုံဟူသော အဖို့၏ အစီးအပွါးဖြစ်ကုန်သော၊ သံယောဇနာနံ= တို့၏။ ပရိက္ခယာ= ကုန်ခြင်းကြောင့်၊ သြပပါတိကော= ဥပပတ် ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းရှိသည်၊ တတ္ထ= ထိုဗြဟ္မာဘုံ၌၊ ပရိနိဗ္ဗာယီ= ပရိနိဗ္ဗာန်စံခြင်းရှိသည်။ တဿာ လောကာ= ထိုဗြဟ္မာပြည်မှ၊ အနာဝတ္တိဓမ္မာ= ပြန်လည်ခြင်းသဘောမရှိသည်၊ ဟောတိ= ဖြစ်၏။ မဟာလိ= မဟာလိ၊ ယဿ= အကြင်တရားကို၊ သစ္ဆိကိရိယာဟေတု= မျက်မှောက်ပြုလိုခြင်းဟူသော အကြောင်းကြောင့်၊ ဘိက္ခု= ရဟန်းတို့သည်၊ ဘဂဝတိ= မြတ်စွာဘုရားအထံ၌၊ ဗြဟ္မစရိယံ= မြတ်သောအကျင့်ကို၊ စရန္တိ= ကျင့်ကြကုန်၏။ အယမ္ပိ ဓမ္မာ ဤအနာဂါမိဖိုလ်တရားသည်လည်း၊ ဥတ္တရိတရော စ= သကဒါဂါမိဖိုလ်တရားထက် သာ၍လွန်ကဲသည်လည်းကောင်း၊ ပဏီတတရော စ= သကဒါဂါမိဖိုလ်တရားထက် သာ၍ မွန်မြတ်သည်လည်းကောင်း၊ ဟောတိ= ဖြစ်၏။ (သီ၊ ၁၄၈။ ဘာဋီ၊ ၊ ၃၆၃။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၄။

ကဿပ= ကဿပ၊ ယော အဟံ= အကြင်ငါသည်၊ ဣမေသံ တပဿီနံ= ဤအကျင့်ရှိသူတို့၏၊ ဧဝံ= ဤသို့၊ အာဂတိဉ္စ= လာခဲ့ရာ အတိတ်ဘဝကိုလည်းကောင်း၊ ဂတိဉ္စ= ရောက်ထိုက်သော အနာဂတ်ဘဝကိုလည်းကောင်း၊ စုတိဉ္စ= နောက်ထပ်စုတေရခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဥပပတ္တိဉ္စ= နောက်ထပ်ပဋိသန္ဓေနေရခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ယထာဘူတံ= မဖောက်မပြန် ဟုတ်မှန်စွာ၊ ပဇာနာမိ= အပြားအားဖြင့် သိတော်မူ၏။ သော အဟံ= ထိုငါသည်။ သံ= သော၊ တမံ= အကျင့်ကို၊ က် ဂရဟိဿာမိ= အဘယ်မှာ ကဲ့ရဲ့ပါအံ့နည်း၊ သံ= သော၊ တပဿိ= အကျင့်ရှိသော၊ လူခါဇီဝိ ဝါ= ခေါင်းပါးသောအသက်မွေးခြင်းရှိသူကိုမူလည်း။ ဧကံသေန=စင်စစ်အားဖြင့်၊ ကိ ဥပဏ္ဏာသိဿာမိ= အဘယ်မှာ ပြောင်လှောင်ပါအံ့နည်း၊ က် ဥပဝဒိဿာမိ= အဘယ်မှာ ရှုတ်ချပါအံ့နည်း။ (သီ၊ ၁၅၃-၄။ ဘာဋီ၊ ချေ၊ ၃၆၉။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၅။

ဂါမသာမန္တဝါတိ-ကား၊ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပဒါဒီနိ-ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပဒါ အစရှိသည်တို့ကို၊ အဘိနသမ္ဘဏစ္ဆေ-ကောင်းစွာ မရောက်နိုင်သည်၊ ဝါ- “ အားထုတ်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်သည်။ (ဟုတွာ စ)-၍လည်းကောင်း၊ ကသိကမ္မာဒီဟိ- လယ်ထွန်မှု အစရှိသည်တို့ဖြင့်၊ ဇီဝိတံ-အသက်မွေးမှုကို နိပ္ပာဒေတုံ-ဖြစ်စေခြင်းငှာ၊ ဒုက္ခံ-ခဲယဉ်း၏၊ ဣတိ-သို့၊ မညမနော-မှတ်ထင်သည်၊ (ဟုတွာ)စ-၍လည်းကောင်း၊ ဗဟုဇနကုဟာပနှာ များစွာသော လူအပေါင်းကို အံ့ဩစေခြင်းအကျိုးငှာ၊ ဂါမ သာမန္တေဝါရွာ၏အနီး၌သော်လည်းကောင်း၊ နိဂမသာမန္တေဝါ-နိဂုံး၏ အနီး၌ သော်လည်းကောင်း၊ အဂ္ဂိုသာလံ-မီးတင်းကုဋ်ကို၊ (မီးပူဇော်ရာ တဲကို) ကတွာ-၍၊ သဒ္ဓိ၊ပေ၊ တဏ္ဍလာဒီဟိစေဝ-ထောပတ်, ဆီ, နို့ဓမ်း ပျားရည် တင်လဲ, နှမ်း၊ ဆန် အစရှိသည်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ နာနာဒါရူဟိစ-အမျိုးမျိုးသော ထင်း အစရှိသည်တို့ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ဟောမကရဏဝသေန-မီးပူဇော်မှုကို ပြုခြင်း၏ အစွမ်းဖြင့်။ အဂ္ဂ- ကို၊ ပရိစရန္တာ- ပြုစုလုပ်ကျွေးလျက်၊ အစ္ဆတိ-နေ၏။ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၄၁။ ဘာဋီ၊ တ၊ ၂၁။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၆။

ဂဂ္ဂရာယ ၊ပေ၊ တီရေတိ-ကား၊ တဿ စမ္ပာနဂရဿ- ထိုစမ္မာမြို့၏၊ အဝိဒူရေ-အနီး၌၊ ဂဂ္ဂရာယနာမဂဂ္ဂရာမည်သော၊ ရာဇဂ္ဂမဟေသိယာ- မင်း၏ မြတ်သော မိဖုရားသည်၊ ဝါ-မင်း၏ မိဖုရားခေါင်သည်၊ ခဏိတတ္တာတူးအပ် သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်၊ ဂဂ္ဂရာတိ-ဂဂ္ဂရာဟူ၍၊ လဒ္ဓဝေါဟာရာ-ရအပ်သော အခေါ်အဝေါ် ရှိသော၊ ပေါက္ခရဏီ-ရေကန်သည်၊ အတ္ထိ-ရှိ၏၊ (အကြောင်း မိဖုရား၏ အမည်ကို အကျိုးရေကန်၌ တင်စားသော ကာရဏပရာအမည်တည်း။) တဿာ-ထိုရေကန်၏။ တီရေ-ကမ်းနား၌၊ သမန္တတော-ပတ်ဝန်းကျင်၌၊ နီလာဒိ ပဉ္စဝဏ္ဏကုသုမပဋိမဏ္ဍိတံ - အညိုအစရှိသော ၅ မျိုးသော အဆင်းရှိသော ပန်းတို့ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော၊ မဟန္တံ-ကြီးသော၊ စမ္ပကဝနံ-စကားတောသည်။ (အတ္ထိ) ဘဂဝါ-သည်၊ ကုသုမဂန္ဓသုဂနွေ ပန်းရနံ့တို့ဖြင့် ကောင်းသောနံ့ရှိသော၊ တသ္မိံ စမ္ပပကဝနေထိုစကားတော၌၊ ဝိဟရတိ-သီတင်းသုံးတော်မူ၏။ (သိ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၄၉။ဘာဋီ ၊တ၊ ၄၆၁။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၇။

အနေလဂဠာယာတိ- ကား၊ ဧဠဂလေန- လျှောကျသော တံထွေးရည် တံထွေးပေါက်မှ၊ ဝိရဟိတာယ-ကင်းသော၊ (ဝါစာယ ၌စပ်၊) ဟိ-ချဲ့၊ ယဿကဿစိ- အမှတ်မရှိ တစ်စုံတစ်ယောက်သည်။ ကထေန္တဿ- စကား ပြောဆိုလတ်သော်၊ ဧဠာ-တံထွေးရည် တံထွေးပေါက်တို့သည်၊ ဂလန္တိ လျှောကျတတ်ကုန်၏။ လာလာဝါ-တံထွေးရည် လျှာရည်တို့သည်သော်လည်း၊ ပစ္ဆရန္တိ ယိုစီးတတ်ကုန်၏၊ ခေဠဖုသိ တာနိဝါတံထွေးပေါက်တို့ သည်သော်လည်း၊ နိက္ခမန္တိထွက်တတ်ကုန်၏၊ တဿ- ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဝါစာ- စကားသည်။ ဧဠဂလာ နာမ-ဧဠဂလာမည်သည်၊ ဟောတိ၊ တိပရိတာယ- ထိုဧဠဂလာ၏ ပြောင်းပြန်ဖြစ်သော၊ ဣတိ အယံ-ဤသည်ကား။ အနေလဂလာယာတိ ပဒဿ- အနေလဂဠာယ- ဟူသော ပုဒ်၏၊ အတွာ= အနက်တည်း။ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၂။ ဘာဋီ၊ တ၊ ၄၇၉။)

သီ-ပ-အ - ၈။

အပါမပုရေက္ခာရောတီတိ- ကား၊ ပါပံ-မကောင်းမှုကို၊ ဝါ-မကောင်းသော အဟိတဒုက္ခကို၊ န ပုရေက္ခာရော-ရှေ့၌ မပြုတတ်၊ ဝါ-ရှေ့သွား မပြုတတ်၊ (တနည်း) ပုရေက္ခာရော= ရှေ့၌ ပြုတတ်သည်၊ ဝါ၊ ရှေ့သွားပြုတတ်သည်၊ န ဟောတိ- မဖြစ်၊ ပါပံ-ကို၊ ပုရတော-ရှေ့၌၊ ကတွာ-၍၊ န စရတိ-မလှည့်လည်တတ်၊ ပါပံ-ကို၊ န ဣစ္ဆတိ- အလိုမရှိတတ်၊ ဣတိ အတ္ထော- တည်း၊ ကဿ- အဘယ်၏၊ အပါပပုရေက္ခာရော- မကောင်းမှုကို ရှေ့၌ မထားသနည်း၊ ဝါ- မကောင်းမှုကို ရှေ့သွားမပြုသနည်း၊ (ဣတိ- ဤကား အမေးတည်း) ဗြာဟ္မညာယ-ဗြာဟ္မဏ၏ သားဖြစ်သော၊ ပဇာယ- သတ္တဝါအပေါင်း၏၊ အတ္တနာ-မိမိနှင့်၊ သဒ္ဓိံ-တကွ၊ ပဋိဝိရုဒ္ဓါယ-ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သော၊ ဗြာဟ္မဏပဇာယပိ-ပုဏ္ဏားမျိုးဖြစ်သော ပုဂ္ဂိုလ်အပေါင်း၏သော်မှလည်း၊ ဝါ-နှင့်သော်လည်း၊ အဝိရုဒ္ဓေါ-မဆန့်ကျင်ပါ၊ ဟိတသုခတ္ထိကောယေ၀-စီးပွား ချမ်းသာကို အလိုရှိသည်သာတည်း၊ ဣတိ ဝုတ္တံ ဟောတိ။ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၅။ ဘာဋီ၊ တ၊ ၄၉၂။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၉။ 

အဘာကုဋိကောတိ-ကား၊ ဧကစ္စေ-အချို့ပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်၊ ပရိသံ-ပရိသတ်သို့၊ ပတွာ-၍၊ (ရောက်လတ်သော်၊) ထဒ္ဓမုခါ-ခက်ထန်သောမျက်နှာ ရှိကုန်သည်၊ သင်္ကုဋိတမုခါ-ရှုံ့တွသောမျက်နှာရှိကုန်သည်၊ ဟောန္တိ ယထာ= ဖြစ်ကုန်သကဲ့သို့၊ ဧဒိသော-ဤကဲ့သို့ရှုအပ်သောပုဂ္ဂိုလ်သည်၊ န-မဟုတ်၊ ပန- အဟုတ်ကား၊ ပရိသဒဿနေန-ပရိသတ်ကို မြင်ရခြင်းကြောင့်၊ အဿ-ထိုရဟန်းဂေါတမ၏၊ ဗာလာတသမ္ဖဿေန -တက်သစ်စနေ၏ အတွေ့ကြောင့်၊ (နေအရုဏ်၏ အတွေ့ကြောင့်) ပဒုမံ-ပဒုမ္မာကြာပန်းသည်၊ ဝိကသတိ ဝိယ-ပွင့်သကဲ့သို့၊ မုခပဒုမံ- မျက်နှာတော်တည်းဟူသော ပဒုမ္မာကြာပန်းသည်၊ ဝိကသတိ-ပွင့်လန်း၏၊ ပုဏ္ဏစန္ဒသင်္ခါရိကံ-လပြည့်ဝန်း၏ အသရေနှင့်တူသော အသရေရှိသည်၊ ဟောတိ၊ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၆။ ဘာဋီ၊ တ၊ ၄၉၄။)

သီ-ပ-အဖြေ - ၁၀။ 

ကိံ ဝဏ္ဏော ကရိဿတီတိ-ကား၊ အဗ္ဘန္တရေ= ကိုယ်တွင်း၌၊ ဂုဏေ-ငါးပါးသီလဟူသော ဂုဏ်သည်၊ အသတိ-မရှိလတ်သော်၊  (ဝဏ္ဏော -အဆင်းသည်) ကိံ - အဘယ်ကို၊ ကရိသတိ-ပြုနိုင်လတံ့နည်း၊ (တစ်နည်း, ကိံ ကရိဿတိ-ဘာတတ်နိုင်လတံ့နည်း။) အဿ- ထိုအင်္ဂကလုလင်၏၊ ဗြာဟ္မဏဘာဝံ - ဗြာဟ္မဏ၏ အဖြစ်ကို၊ ရက္ခိတုံ=စောင့်ရှောက်ခြင်းငှါ၊ ကိံ သက္ခိဿတိ - အဘယ်မှာစွမ်းနိုင်လတံ့နည်း၊ ဣတိ အတ္ထော။ 

(တုမှာကံ-တို့၏၊ ဝါ-တို့မှာ၊ ဧဝံ-သို့၊ ပရိဝိတက္ကော-အကြံသည်။) အထာပိ သိယာ-အကယ်၍မူလည်း ဖြစ်ငြားအံ့၊ (ကိံ-အဘယ်သို့ဖြစ်ရာသနည်း) ပုန်-ဖန်၊ ပကတိသီလေ-ပင်ကိုယ်သီလ၌၊ ငြိတဿ-တည်သောပုဂ္ဂိုလ်၏၊ ဗြာဟ္မဏဘာဝံ-ဗြာဟ္မဏ၏အဖြစ်ကို၊ (၀ဏ္ဏာဒယော - အဆင်းအစရှိသည်တို့သည်။) သာဓေန္တိ- ပြီးစေနိုင်ကုန်၏၊ ဣတိ- ဤသို့သောအကြံသည်၊ (အထာပိ သိယာ-အံ့၊ ဧဝမ္ပိ-ဤသို့ဖြစ်ပြန်သော်လည်း၊ သီလမေဝ-သည်သာ၊ (ဗြာဟ္မဏဘာဝံ-ကို) သာဓေဿတိ-ပြီးစေနိုင်လတ္တံ့။

ကသ္မာ-ကြောင့်၊ သီလမေဝ-သီလသည်သာ၊ (ဗြာဟ္မဏဘာဝံ-ဗြာဟ္မဏ၏ အဖြစ်ကို) သာဓေဿတိ-ပြီးစေနိုင်လတံ့နည်း။

ဟိ (ယသ္မာ)-ကြောင့်၊ အဿ- ထိုအင်္ဂကလုလင်၏။ တသ္မိံ-ထိုသီလသည်၊ အသတိ- သော် ဗြာဟ္မဏဘာဝေါ- ဗြာဟ္မဏ၏အဖြစ်သည်၊ နာဟောသိ-မရှိတော့ပြီ၊ ဣတိ-ထို့ကြောင့်၊ ဝဏ္ဏာဒယော-အဆင်းအစရှိသည်တို့သည်၊ ဗြာဟ္မဏဘာဝဿ-ဗြာဟ္မဏအဖြစ်၏။ အင်္ဂံ- အကြောင်းတည်း၊ ဣတိ-ဤသို့၊ သမ္မောဟမတ္တံ- ပြင်းစွာတွေဝေခြင်းမျှသာတည်း၊ (တသ္မာ-ထို့ကြောင့်၊) သီလမေဝ-သည်သာ၊ ဗြာဟ္မဏဘာဝံ-ကို၊ သာဓေဿတိ-လတံ့။ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၉။ သီ၊ ဘာဋီ၊ ၃။ ၅၀၈။)