မန္တလေးမြို့၊ မစိုးရိမ်တိုက်သစ်
အပတ်စဉ်စာမေးပွဲ
စာချတန်း။ ။ သီလက္ခန္ဓဝဂ္ဂပါဠိ,အဋ္ဌကထာ (ပထမနေ့) မေးခွန်း
၁၃၈၁-ခု၊ တော်သလင်းလပြည့် (၁၃-၉-၂၀၁၉) စနေနေ့
ခွင့်ပြုချိန် - နာရီ - (မွန်းတည့် ၁၂-နာရီ မှ ညနေ ၄-နာရီ အထိ)
======================
၁။ သော န ကုမ္ဘိမုခါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, န ကဠောပိမုခါ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, န ဧဠကမန္တရံ, ဒ႑ဏ္ဍမန္တရံ, န သင်္ကိတ္တီသု။
၂။ ထဏ္ဍိလသေယျမ္ပိ ကပ္ပေတိ, ဧကပဿယိကောပိ ဟောတိ ရဇောဇလ္လဓရော, အဗ္ဘောကာသိကောပိ ဟောတိ ယထာသန္ထတိကာ, ဝေက႑ဋိကောပိ ဟောတိ ဝိကဋဘောဇနာနုယောဂမနုယုတ္တော, သာယတတိယကမ္ပိ ဥဒကောရောဟနာနုယောဂမနုယုတ္တော ဝိဟရတိ။
၃။ တဿ မယှံ ဘန္တေ, ဘဂဝန္တံယေဝ အာရဗ္ဘ သတိ ဥဒပါဒိ - ‘အဟောနူန ဘဂဝါ, အဟော နူန သုဂတော, ယော ဣမေသံ ဓမ္မာနံ သုကုသလော’တိ။ ဘဂဝါ, ဘန္တေ, ကုသလော, ဘဂဝါ ပကတညူ အဘိသညာနိရောဓဿ။ ကထံ နု ခေါ, ဘန္တေ, အဘိသညာနိရောဓော ဟောတီ’’တိ။ - ကို ဣမေသံ ဓမ္မာနံ-၌ ဝိဘတျတ္ထ နှစ်မျိုးထင်စေလျက်။
၄။ ဧတဉှိ, ပေါဋ္ဌပါဒ, အတ္ထသံဟိတံ, ဧတံ ဓမ္မသံဟိတံ, ဧတံ အာဒါဒိဗြဟ္မစရိယကံ, ဧတံ နိဗ္ဗိဒါယ ဝိရာဂါယ နိဗ္ဗာယနာယ သံဝ္တတိ၊ တသ္မာ ဧတံ မယာ ဗျာကတ’’န္တိ။ ‘‘ဧဝမေတံ, ဘဂဝါ, ဧဝမေတံ, သုဂတ။ ယဿ ဒါနိ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ ကာလံ မညတီ’’တိ။-ကို အတ္ထသံဟိတံ, ဓမ္မသံဟိတံ တို့၌ အတ္ထ-သရုပ် ဓမ္မ-သရုပ် ပေါ်လွင်စေါ၍ ယဿ ဒါန-စသော ဝါကျ၌ ပါဌသေသထည့်လျက်။
၅။ ယေန တေ ဘိက္ခူတိ သော ကိရ - ‘‘ကုဟိံ သမဏော ဂွေတမော’’တိ ပရိဝေဏတော ပရိဝေဏံ အနာဂန္တွာ ‘‘ပုစ္ဆိတွာဝ ပဝိသိဿာမီ’’တိ ဝိလောကေန္တော အရညဟတ္ထီ ဝိယ မဟာစင်္ကမေ စင်္ကမမာနေ ပံသုကူလိကေ ဘိက္ခူ ဒိသွာ တေသံ သန္တိကံ အဂမာသိ။ တံ သန္ဓာယ ယေန တေ ဘိက္ခူတိအာဒိ ဝုတ္တံ။ -ကို ဝုတ္တံ-၌ ကတ္တားထည့်လျက်။
၆။ အယံ မာဏဝေါ ဟတ္ထံ ပသာရေတွာ ဘဝဂ္ဂံ ဂဟေတုကာမော ဝိယ, ပါဒံ ပသာရေတွာ အဝီစိံ ဝိစရိတုကာမော ဝိယ, မဟာသမုဒ္ဒံ တရိတုကာမော ဝိယ, သိနေရုံ အာရောဟိတုကာမော ဝိယ စ အဋ္ဌာနေ ဝါယမတိ, ဟန္ဒ တေန သဒ္ဓိံ မန္တေမိ။-ကို ပမာပမေ ပေါ်လွင်အောင် အနက်ယောဇနာပါ။
၇။ ကာမလာပိနီတိ ယဒိစ္ဆကဘာဏိနီ, ယံ ယံ ဣစ္ဆတိ တံ တံ လပတိ, န တံ ကောစိ ဟံသော ဝါ ကောဉ္စော ဝါ မောရော ဝါ အာဂန္တွာ ‘‘ကိံ တွံ လပသီ’တိ နိသေဓေတိ။
၈။ ဥန္ဒြိယိဿာတီတိ ဘိဇ္ဇိဿတိ, ထုသမုဋ္ဌိ ဝိယ ဝိပ္ပကိရိယိဿတီတိ။ ဣဒံ သော ‘‘ဇနံ တာသေဿာမီ’’တိ မုသာ ဘဏတိ။ သရသန္တမ္ဘနမတ္တေယေဝ ဟိဿ ဝိဇ္ဇာယ အာနုဘာဝေါ, နအညတြ။ ဣတော ပရေသုပိ ဝစနေသု ဧသေဝ နယော။ - ကို ‘‘ဧသေဝ နယော၊ ပုဒ်သဘောမှာ‘‘ စသောနိယံနှင့် အညီ။
၉။ န တသ္မိံ ဂါမေ ဝါတိ ယတ္ထ ကိရ ဘဂဝါ ပဋိဝသတိ, တတ္ထ မဟေသက္ခာ ဒေဝတာ အာရက္ခံ ဂဏှန္တိ, တံ နိဿာယ မနုဿာနံ ဥပဒ္ဒဝေါ န ဟောတိ, ပံသုပိသာစကာဒယောယေဝ ဟိ မနုဿေ ဝိဟေဌေန္တိ, တေ တာသံ အာနုဘာဝေန ဒူရံ အပက္ကမန္တိ။ အပိ စ ဘဂဝတော မေတ္တာဗလေနပိ န အမနုဿာ မနုဿေ ဝိဟေဌေန္တိ။
၁၀။ အပိ ပုဋောသေနာတိ ပုဋောသံ ဝုစ္စတိ ပါထေယျံ, တံ ဂဟေတွာပိ ဥပသင်္ကမိတုံ ယုတ္တမေဝါတိ အတ္တော။ ပုဋံသေနာတိပိ ပါဌော, တဿတ္ထော, ပုဋော အံသေ အဿာတိ ပုဋံသော, တေန ပုဋံ သေန။ အသေန ဟိ ပါထေယျပုဋံ ဝဟန္တေနာပီတိ ဝုတ္တံ ဟောတိ။
တစ်ပုစ္ဆာ (၁၀) မှတ်စီ။
သီလက္ခန်အဖြေ တော်သလင်းလပြည့် (၁၃၈၁)
သီ-ပ-အဖြေ-၁။
သော-ထိုအစေလကသည်၊ ကုမြို့မှခါ-အိုးနှုတ်ခမ်းဝမှ၊ (ဥဒ္ဓရိတွာ-ထုတ်ဆောင်၍၊ ဒိယျမာနံ- ပေးလှူအပ်သော ဆွမ်းကို၊) န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ-မခံယူ၊ ကလောပိမုခါ-ထမင်းအိုး ထမင်းတောင်းဝမှ၊ (ဥဒ္ဓရိတွာ ဒိယျမာနံ) န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ၊ ဧဠကံ-တံခါးခုံကို၊အန္တရံ-အကြားကို၊ (ကတွာ-ပြု၍၊ ဒိနျမာနံ-ကို) (န ပဋိဂ္ဂဏှာတိ)၊ ဒဏံ-ဒုတ်ကို၊ အန္တရံ-ကို၊ (ကတွာ သိယျမာနံ) န (ပဋိဂ္ဂဏှာတိ)၊ သံကိတ္တိသု-ကြွေးကြော် စုပေါင်း၍ ချက်ပြုတ်အပ်သော ထမင်းတို့၌၊ (ဒိယျမာနံ) န (ပဋိဂ္ဂဏှာတိ)။ (သီ၊ ၂၅၇။ ဘာဋီ၊ ၃၇၅။)
သီ-ပ-အ-၂။
ထဏ္ဍိလသေယျမြွေ-မြင့်သော ကုန်းမြေ အရပ်၌ အိပ်ခြင်းကိုလည်း၊ ကပ္ပတိ။ ဧကပဿယိကော-တစ်ဖက်သောနံတောင်းဖြင့် စောင်း၍ အိပ်ခြင်းရှိသည်။ (ဟုတွာ)ပိ-လည်း၊ ရောဇလ္လဓရောမြူမှုန်တည်းဟူသော အညစ်အကြေးကို ဆောင်တတ်သည်၊ ဟောတိ၊ အဗတ္တကာသိကောပိ -လွင်တီးခေါင်၌ နေခြင်း အလေ့ ရှိသည်လည်း၊ ဟောတိ၊ ယထာသန္တတိကောပိ-အကြင် အကြင်ခင်းထားအပ်သော ပဌမရအပ်သောနေရာ၌ နေခြင်းအလေ့ရှိသည်လည်း၊ (ဟောတိ)၊ ဝေကဋိကော-ကျင်ကြီးကို စားခြင်း အလေ့ရှိသည်။ (ဟု)ပိ-လည်း၊ ဝိကဋဘောဇနာနုယောဂံ-ကျင်ကြီးကို စားခြင်းကို အဖန်ဖန်အားထုတ်မှုကို၊ အနုယုတ္တော, ဟောတိ၊သာယတတိယကမ္မံ-ညနေချမ်းဝယ် ရေသို့ သက်ဆင်းခြင်းဟူသော ၃-ကြိမ်မြောက်ရှိသော၊ ဥဒကတေရောဟာနုယောဂ-ရေသို့သက်ဆင်းခြင်းကို အဖန်အဖန်အားထုတ်မှုကို၊ အနုယုတ္တော-သည်၊ (ဟုတွာ)ပိ -လည်း၊ ဝိဟရတိ-နေ၏၊ (သီ၊ ၁၅၈။)
သီ-ပ-အဖြေ-၃
ဘန္တေ -ရား၊ တဿ မယံ-ထိုအကျွန်ုပ်၏၊ ဘဂဝန္တိ ယေ၀-ကိုသာလျှင်၊ အာရမ္ဘ-အာရုံပြု၍၊ သတိ-သတိသည်၊ ဥဒပါဒိ-ဖြစ်ပါပြီ။ (ကီ- အဘယ်သို့ဖြစ်သနည်း၊) ယော(ဘဂဝါ) အကြင်မြတ်စွာဘုရားသည်။ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ-ဤ နိရောဓတရားတို့၌၊ (တစ်နည်း) ဣမေသံ ဓမ္မာနံ တို့၏ (ဝိသယေ-အရာ၌) သုကုသလော-လွန်စွာ ကျွမ်းကျင်တော်မူ၏။ (သော)ဘဂဝါ-သည် အဟော-သော်...အံ့ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်၊ (ကထေယျ)နူန တော်မူရာလေစွ တကား၊ ယော(သုဂတော-သည်၊ ဣမေသံ ဓမ္မာနံ- တို့၌ (တစ်နည်း) ဣမေသံ ဓမ္မာနံ-တို့၏၊ (ဝိသယေ-၌၊) သုကုသလော-၏၊ (သော)သုဂတော-သည်။ အဟော-အောင်၊ (ကထေယျ)မူန-တကား၊ ဣတိ-ဤသို့ ဖြစ်ပါပြီ၊ ဘန္တေ ဘဂဝါ-သည်၊ အဘိသညာနိရောဓဿ-သညာ၏ချုပ်ခြင်း၌၊ (တစ်နည်း) အဘိ သညာနိရောဓဿ-၏။ (ဝိသယေ-အရာ၌)၊ ကုသလော-ကျွမ်းကျင်တော်မူပါ၏။ ဘန္တေ ဘဂဝါ၊ အဘိသညာနိရောဓဿ-သညာ၏ ချုပ်ခြင်း၌ (တစ်နည်း) အဘိသညာနိရောဓဿ-၏၊ (ဝိသယေ) ပကတညူသဘောကို သိတော်မူပါ၏၊ ဘန္တမြတ်စွာဘုရား ကထံ-အဘယ်သို့လျှင်၊ ဝါ-အဘယ်နည်းဖြင့်၊ အဘိသညာ နိရောဓော- သညာ၏ချုပ်ခြင်းသည်၊ ဟောတိ နုခေါ-ဖြစ်ပါသနည်း၊ ဣတိ-ဤသို့ လျှောက်ပြီ။
(သီ၊ ၁၆၉။) ဣမေသံ ဓမ္မာနံ-၌ ဝိဘတျတ္ထု ၂-မျိုးထင်စေလျက်။
သီ-ပ-အ-၄
ပေါဋ္ဌပါဒ၊ ပေါဋ္ဌပါဒ။ ဟိ-အကြင့်ကြောင့်၊ ဧတံ-ဤသစ္စာ ၄-ပါးအပေါင်းသည်၊ အတ္ထသံဟိတံဤ လောကစီးပွား, နောက်လောကစီးပွားနှင့် စပ်ယှဉ်သည်၊ ဝါ- မိမိစီးပွား သူတပါးစီးပွားနှင့် စပ်ယှဉ်သည်။ (ဟောတိ)၊ ဧတံ-သည်၊ ဓမ္မသံဟိတံ- ကိုးပါးသောလောကုတ္တရာတရားနှင့် စပ်ယှဉ်သည်(ဟောတိ)၊ ဧတံ-သည်၊ အာဒိ ဗြဟ္မစရိယကံ-သာသနဗြဟ္မစရိယ၏ အစမျှသည်။( ဟောတိ)၊ နိဗ္ဗဒါယ-သံသရာဝဋ်၌ ငြီးငွေ့ခြင်းငှာ၊ (သံဝတ္တတိ)၊ ဝိရာဂါယ - ဝဋ်ဆင်းရဲ၌ မတပ်မက်ခြင်းငှာ၊ သံဝတ္တတိ၊ နိဗ္ဗာနာယ-အမြိုက်နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှာ၊ သံဝတ္တတိ-၏ တသွားကြောင့်၊ဧတံ-ကို၊ မယာ၊,ဗျာကတံ-ပြီး ၊ဣတိ-ပြီး၊ဘဂဝါ-ရား၊ ဧတံ-ဤတရားစကားတော်သည်။ ဧဝံ-ဤဟောတော်မူအပ်သည့်အတိုင်းမှန်ပါ၏။သုဂတ-ကောင်းသောစကားကိုဆိုတော်မူတတ်သောမြတ်စွာဘုရား၊
ဧတံ-သည်။ ဧဝံ-၏၊ ဘန္တရား၊ ဘဂဝါ-သည်၊ ဣဒါနိ-ယခုအခါ၌၊ ယဿ-အကြင်ကြွ တော်မူခြင်း၏။ ကာလံ-အချိန်ကို၊ မညတိ-သိတော်မူ၏။ (တဿ- ထိုကြွတော်မူခြင်း၏၊ ကာလံ- အခါကို၊ ဘဂဝါယေ၀- ရှင်တော်ဘုရားကိုယ်တော်တိုင်သာ၊ ဇာနာတုသိတော်မူပါ။) ဣတိ- ဤသို့လျှောက်ပြီ။
(အတ္ထ-၂-မှတ်။ ဓမ္မ- ၁-မှတ်။ ပါဌသေသ-၃-မှတ်၊ ကြွင်း ၄-မှတ်။) (သီ၊ ၁၇၄။)
သီ-ပ-အ-၅။
ယေန တေ ဘိက္ခုတိ - ကား၊ သော - ထိုအမ္မဋ္ဌလုလင်သည်၊ သမဏော ဂေါတမော-သည်၊ ကုဟိ-အဘယ်၌ပါနည်း၊ ဝါ-အဘယ်မှာပါနည်း၊ ဣတိ-ဤသို့၊ ပရိဝေဏတော-ပရိဝုဏ်တစ်ခုမှ၊ ပရိဝေဏံ-ပရိဝုဏ်တစ်ခုသို့၊ အနာဂစ္ဆာ-မသွားမူ၍၊ ပုစ္ဆေတွာ-မေးပြီး၍ သာ၊ ပဝိသိဿာမိ-ဝင်ရတော့အံ့၊ ဣတိ-ဤသို့ နှလုံးသွင်း၍၊ “ဝိလောကေန္တာ-ထိုထိုဤဤ ကြည့်ရှုလတ်သော်၊ အရညဟတ္ထ ဝိယ တောဆင်ပြောင်ကြီးတို့ကဲ့သို့၊မဟာစင်္ကမေ-ကျယ်ဝန်းသော စက်၌၊ စင်္ကမမာ-စင်္ကြံကြွနေ ကုန်သော၊ ပံသုကူလိကေ-ပံသုကူဓုတင် ဆောင်ကုန်သော၊ ဘိက္ခု-တို့ကို၊ ဒိသွာ -မြင်ရ၍၊ တေသံ - ထိုပံသုကူဓုတင်ဆောင် ရဟန်းတို့၏ သန္တိကံ - အထံသို့၊ အဂမာသိ-သွားပြီ၊ တံ-ထိုသွားခြင်းကို၊ သဠာယ-ရည်ရွယ်၍၊ ယေန တေ ဘိက္ခုတိ အာဒိ-ကို၊ (အာယသ္မတာ အာနန္ဒတ္ထေရေန၊) ဝုတ္တံ-ပြီ။ (ကတ္တား ၃-မှတ်။ကြွင်း ၇-မှတ်။) (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၂၄။)
သီ-ပ-အ-၆။
အယံ မာဏဝေါ။ သည်။ ဟတ္ထ- ကို။ ပသာရေတွာ- ၍၊ ဘဝဂ္ဂီ- ကို၊ ဂဟေတုကာမောကိုင်ခြင်းငှါအလိုရှိသော ပုဂ္ဂလော-သည်။ အဠာန္၌၊ ဝါယမတိ ဝိယ- အားထုတ်သကဲ့သို့ လည်းကောင်း၊ ပါဒံ-ကို၊ ပသာရေတွာ-၍ ၊အဝီစိသို့၊ ဝိစရိတုကမတေ၊ လှည့်လည်ခြင်းငှါ အလိုရှိသော။ ပုဂ္ဂလော-သည်။ အဋ္ဌာနေ၊ ၌၊ ဝါယမတိ ဝိယစ၊ သို့လည်းကောင်း၊ မဟာသမုဒံ- ကို၊ တရိတုကာမော၊ ကူးခြင်းငှါ အလိုရှိသော၊ ပုဂ္ဂလော၊ သည်၊ အဋ္ဌာ- ၌၊ ဝါယမတိ ဝိယ စ-သို့လည်းကောင်း၊ သိနေရုံ-သို့၊ ရောဟိတုကာမော၊ တက်ရောက်ခြင်းငှါ အလိုရှိသော၊ ပုဂ္ဂလော၊ သည် အဠာနေ၊ ၌၊ ဝါယမတိ ဝိယ စ၊ သို့လည်းကောင်း၊ တထာ- တူ၊ အဋ္ဌာနေ၊ ၌၊ ဝါယမတိ၊ ၏ ၊ ဟန္ဒ ယခု။ အဟံ၊ သည်၊ တေန မာဏဝေန၊ အမ္ဗဋ္ဌလုလင်ပျိုနှင့်။ သဒ္ဓိ၊ တကွ။ မန္တမိ၊ တိုင်ပင်နှီးနှော ပြောဆိုရပေတော့အံ့။ ဣတိ-မနသိကကွာ ၍။အမ္မဋ္ဌ၊ အမ္မဋ္ဌ-အမည်ရှိသော၊ မာဏဝံ၊ ကို၊ ဧတံဝစနံ၊ ကို၊ အဝေါစ- ပြီ။
(သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၆။ ပခုက္ကူ၊ ၂၊ ၃၆၆။) (ပမာပမေ ပေါ်လွင်အောင်) မပေါ်လွင်က (၅) မှတ်သာပေးရန်။
သီ-ပ-အ-၇။
ကာမလာပိနီတိ-ကား၊ ယဒိစ္ဆကဘာဏိနီ-အလိုရှိတိုင်း ပြောလေ့ရှိသည်၊ (ဟောတိ၊) ယံ ယံ-အကြင်အကြင်စကားကို၊ (လပိတုံ-ပြောဆိုခြင်းငှာ၊ ဣစ္ဆတိ-အလိုရှိ၏။ တံ တံ-ထိုထိုအလိုရှိအပ်သော စကားကို၊ လပတိ-ပြောဆိုနိုင်၏၊ တံ-ထိုဗီလုံးငှက်မကို၊ ကောစိ-တစ်ကောင် တစ်လေသော၊ ဟံသောဝါဟင်္သာသည်သော်လည်းကောင်း၊ ကောော ဝါ -ကြိုးကြာသည်သော်လည်းကောင်း၊ မောရောဝါ -ဥဒေါင်းသည်သော်လည်းကောင်း၊ အာဂန္တာ -လာ၍၊ တွံ-သင်သည်၊ -အဘယ်စကားကို၊ လပသိ-ပြောဆိုနေသနည်း၊ ဣတိ-သို့၊ န နိဿတိ-မတားမြစ်ပါ။ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၉။)
သီ-ပ-အ-၈။
ဥဒ္ဒရီယိဿတီတိ-ကား၊ ဘိန္ဒိဿတိ-ခွဲလတံ့၊ ထုသမုဋ္ဌိ ဝိယ-ဖွဲ့ဆုပ်သည် ကဲ့သို့၊ ဝိပ္ပကိရိယိဿတိ-ဖရိုဖရဲ ဖြန့်ချဲလတံ့၊ ဣတိ-ဤကား အနက်၊ ဣဒံ-ဤ စကားကို၊ သော-ထိုကဏှရသေ့သည်။ ဇနံ-လူအပေါင်းကို၊ တာသေဿာမိ-ထိတ်လန့်စေအံ့၊ ဣတိ-ဤသို့ကြံ၍၊ မုသာ-မုသားကို၊ ဘဏတိ-၏၊ ဟိ-မှန်၊ သရသန္တပ္တနတ္တေယေဝ-မြား၏ တောင့်တင်းခိုင်မာကြောင်းမျှ၌သာ၊ အဿ-ထိုကဏှရသေ့၏။ ဝိဇ္ဇာယ-အတတ်၏။ (မန္တန်၏။) အာနုဘာဝေါ-အာနုဘော်သည်၊ (ဟောတိ-ဖြစ်၏။ သရသန္တမျှနမတ္တာ-ကို) အညတြ-ကြဉ်၍၊ (အာနုဘာဝေါ)န (ဟောတိ) ဣတော-ဤဥဒ္ဒရီယိဿတိဟူသော စကားမှ၊ ပရေသု-နောက်၌ ဖြစ်ကုန်သော၊ ဝစနေသု- စကားတို့၌လည်း၊ " - ဧသေဝ နယော- ဧသော ဧဝ နယော- ဤနည်းလျှင်နည်းရှိ၏။ ဧသေဝ နယော- ဧသော ဣဝ နယော- ဤနည်းကဲ့သို့သော နည်းကို၊ ဒဋ္ဌဗ္ဗာ- မှတ်အပ်၏။
(၂+၂+၆-မှတ်။) (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၃၈။) ဧသေဝနယော ပုဒ်သဘောမှာ-စသောနိယံနှင့်အညီ။
သီ-ပ-အ-၉။
နတသ္မီဂါမေဝါတိ ဧတ္ထ ) -၌၊ ကိရ (ဥဒ္ဓရိတွာ ဒဿမိ-ထုတ်၍ပြဦးအံ့၊ ယတ္ထ-အကြင်အရပ်၌၊ ဘဂဝါ-သည်၊ ပဋိဝသတိ-သီတင်းသုံးတော်မူ၏၊ တတ္ထ-၌၊ မဟေသက္ခာ-ကြီးသောအစိုးရခြင်းရှိသူ တို့ဟု ဆိုအပ်ကုန်သော၊ ဝါ-တန်ခိုးကြီးကုန်သော၊ ဒေဝတာ-နတ်တို့သည် အာရက္ခာ-အစောင့်အရှောက်ကို၊ ဂဏှန္တိ-ယူကြကုန်၏။ တာ-ထို မဟေသက္ခနတ်တို့ကို၊ နိဿယ-မှီ၍၊ မနုဿာနံ-လူတို့၏၊ ဥပဒ္ဒဝေါ- (ကပ်၍ နှိပ်စက်တတ်သော) ဘေးရန်သည်၊ န ဟောတိ-မဖြစ်၊ ဟိ-မှန်၊ ပံသုပိသာစ ကာဒယောဧဝ-မြေမှုန်ကိုမှီသော ဘီလူးအစရှိသော သတ္တဝါတို့သည်သာ၊ ဝါ-မြေမှုန် ဘီလူး အစရှိသော သတ္တဝါတို့သည်သာ၊ မနုဿ-လူတို့ကို၊ ဝိဟေညှဉ်းဆဲ ကြကုန်၏၊ တေ-ထိုမြေမှုန်ဘီလူး အစရှိသည်တို့သည်၊ တာသံ-ထိုမဟေသက္ခနတ် တို့၏။အာနုဘာဝေနအာနုဘော်ကြောင့်၊ ဒူရံ-အဝေးသို့၊ အပက္ကမန္တိ ဖဲသွားကြရ ကုန်၏၊ အပိစ-သည်သာမကသေး၊ ဘဂဝတော-၏၊ မေတ္တာဗလေနပ်-မေတ္တာတော်၏ အစွမ်းကြောင့်လည်း၊ အမနုဿာ-လူနှင့်တူသော နတ်, ဘီလူး ပြိတ္တာတို့ သည်၊ မနုဿ-တို့ကို၊ န ဝိဟေန္တိမညှဉ်းဆဲနိုင်ကြကုန်၊ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၆။)
သီ-ပ-အ-၁၀။
အပိပုဋောသေနာတိ (ဧတ္တ)-ပါဠ်၌၊ ပါထေယျ-လစာရိက္ခာကို၊ ပုသံ-သဟူ၍၊ ဝုစ္စတိ၊ တံ-ထိုလမ်းစာရိက္ခာကို၊ ဂဟေတွာ-ယူ၍လည်း၊ ဥပသင်္ကမိတုံ-ချဉ်းကပ်ခြင်းငှာ၊ ယုတ္တမေဝ-သင့်လျော်သည်သာ၊ ဣတိ အတ္တာ၊ ပုဋသေနာ တိပိ-နဟူ၍လည်း၊ ပါဋ္ဌော-ပါဠိတော်ပါသည်၊ (အတ္ထိ၊) တဿ-ထိုပုဋသေန ပါဠိ၏။ အတ္တော-အနက်ကား၊ အဿ-ထိုအမျိုးကောင်းသား၏၊ အံသေ-ပခုံး၌၊ ပု-ရိက္ခာထုပ်သည်၊ (အတ္ထိ၊ ဣတိ-ထိုသို့ပခုံး၌ ရိက္ခာထုပ်ရှိသည်၏ အဖြစ်ကြောင့်၊ (သော) ပုဋသော-သမည်၏။ တေနထိုအမျိုးကောင်းသားသည်။ ပုဋသေ-ပခုံး၌ ရိက္ခာထုပ်ရှိသည်၊ (ဟုတ္တာပိ-၍လည်း၊ ဟိ- ထင်ရှားအောင် ပြဦးအံ့၊ အံသေန-ဖြင့်၊ ပါထေယျပုဋသ-လမ်းစာရိက္ခာထုပ်ကို၊ ဝဟန္တဝေနာပိ-ဆောင်ယူလျက်လည်း၊ ဣတိ ဝုတ္တံ ဟောတိ၊ (သီ၊ ဋ္ဌ၊ ၂၅၇။)
No comments:
Post a Comment